اُستوار ؛ همچون كوه

ما آزموده ايم در اين شهر بخت ِ خويش
-
بايد كشيد بيرون از اين وَرطه ، رخت ِ خويش
.
.
.
.
.
.
.
به دنبال ِ تصميمات ِ محكم و استواري كه اخيرا" گرفته ، زندگي خود را در سوئي ديگر از سر مي گيرد با اميدها و آرزوهايي "دست يافتني" (بي شك )!ا
هستي ، بيست و دوم فروردين ماه 1389 ، جنوب ِ ايران
----------------------------------------------------------------------------

5 comments:

آرش said...

جای دیگه فرصتی دیگه شانسی دیگه تلاشی دیگه
آرزو پشته دره,در رو باز کن

شهره said...

چند سال قبل ، دوستی برای کشف نادیده ها و کسب تجربه های جديد ، عازم رفتن از این وطن بود، تلفنی خواست خداحافظی کنه ،بهش گفتم: امیدوارم به چیزهایی که میخوای برسی، انگار دلتنگیم به لحنم بوی طعنه داده بود ، گفت: پائولوکوئیلو داستانی تعریف می کنه از شکارچیان میمون در هند ، برای میمونها در چاله ای ، غذا می ریزند ، وقتی میمون دستش رو مشت می کنه ، دستش توی چاله گير می کنه ، بعد شکارچی میاد و می گیردش!!!! گفت : شاید ما آدمها هم لازمه گاهی دست از داشته های کوچکمون برداریم تا به چیزهای بزرگتری برسیم
بیا ره توشه برداریم ، قدم در راه بی بازگشت بگذاریم، ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است؟
هستی جان ! هر جا که باشی برایت شادی و آرامش آرزو می کنم

شهره said...

چند سال قبل ، دوستی برای کشف نادیده ها و کسب تجربه های جديد ، عازم رفتن از این وطن بود، تلفنی خواست خداحافظی کنه ،بهش گفتم: امیدوارم به چیزهایی که میخوای برسی، انگار دلتنگیم به لحنم بوی طعنه داده بود ، گفت: پائولوکوئیلو داستانی تعریف می کنه از شکارچیان میمون در هند ، برای میمونها در چاله ای ، غذا می ریزند ، وقتی میمون دستش رو مشت می کنه ، دستش توی چاله گير می کنه ، بعد شکارچی میاد و می گیردش!!!! گفت : شاید ما آدمها هم لازمه گاهی دست از داشته های کوچکمون برداریم تا به چیزهای بزرگتری برسیم
بیا ره توشه برداریم ، قدم در راه بی بازگشت بگذاریم، ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است؟

ناشناس said...

اين اميدواري جاي تحسين دارد.

زندگي را دور بزن و آنگاه كه بر بلندترين قله ها رسيدي لبخند خود را نثار تمام سنگريزه هاي كن كه پايت را خراشيدند...

آذي said...

برات آرزوي بهترين ها رو دارم. خودتم كمتر از اين نخواه