آنجا هوا برفي است

صندلی ِچوبی قدیمی

کنج ِ خلوتِ حیاط

زخم خورده از هجوم ِ باران و بادهاي وحشي شب هاي سرد

اکنون؛

بعد از این همه سال

گوشه دنج ِ اتاق

!لباس ِ نو به تن کرده

روکش ِ قرمزِ جدیدش را پوشیده

و چشم به در دوخته است

...

او از یاد برده

گفته بودی

هوا برفی است

راه ها بسته شده

مسافران در راه مانده اند

...

باید به کليسا برويم

خورشيد ِ سرزمين ِ آنها

به خواب ِ عمیقی فرو رفته

باید برای آمدنش دعا کنیم

.
.
.

هستي کشاورز، هفتم ارديبهشت ماه 1389
---------------------------------------------------

5 comments:

آرش said...

برای شعر نظر دادن سخته چون درباره شعر چیزی نمیدونم ولی درباره مفهوم میتونم بگم خورشید همه سرزمینه برای آمدن به دعا نیاز داره مخصوصا سرزمین خودمون

ناشناس said...

از وقتی گفتی داری می ری , اعصابم به هم ریخته .......... باشه دنیا اینجوریه

Ahmad Masood said...

زیبا بود، بدون تعارف میگم هستی جان ;)

هستی said...

به ایمیل من بفرستید لطفا
نه اینجا
hasti_ke@yahoo.com

Anonymous said...

Это действительно хороший и полезный кусок информации. Я рад, что вы поделились этой полезной информацией с нами. Пожалуйста, держите нас в курсе , как это. Спасибо за обмен. привет!