ســـیب جان

در آن برهوت بی هیجان فریاد زد : من سیگــــــــار می کشم ! گریه کن ! گریه کن.. شنیدن ِ صدای توهمه چیز را عوض می کند .... گریه کن ! می کِشم ! می کُشم ! خودم را .. هردویمان را..گریه کن ! بعد آرام شد و به من گفت : حالا حال ِ شاعرهایی را می دانم که تا آخر عمر به عشقشان وفادار می مانند.. ! سرش را به طرفم بالا آورد , " لبش می لرزید " ....... چشمانت , باد کرده لعنتی .. و لبانت...لبانت... ! در دفتر خاطرات زیر واژه ی " می لرزید " خط کشید.. زن

هستی , چهاردهم دیماه 1389

------------------------------------------------

5 comments:

Anonymous said...: خیلی با احساس
بسیار با مفهوم
سپاس; January 7, 2011 at 10:18 AM
Anonymous said...: salam
barahooote bi hayajan
cheghadr harf darad ...
khoooob ... aaaly
.........; January 7, 2011 at 10:21 AM
علی said...: سلام
سیگار تنها چیزی که تو لحضه های تنهایی بی اون میتونم بهش پناه ببرم; January 7, 2011 at 11:00 PM
halimeh said...: sigar ham alame khodesho dare ..
matne khoony bood hasty jan
merciii; January 15, 2011 at 1:30 AM
Anonymous said...: salam dorooode faravan
ziba bood
lezzat bordam
hamed; January 21, 2011 at 1:02 AM