!یک دستور

.

.

یک عالمه پس زمینه ی سفید بردار

مرا در مرکز قرار بده

!حالا با یک خط فرضی ِ قرمز مرا احاطه کن

..

!تمام

________

نهم فوریه2012/نمی دانم چندم بهمن نود

من با تمام ِ تجربه های بکر

من با تمام ِ ثانیه هایی که دست ِ من آویزه ی گردنت بود

..پیمان بسته ام

من با همه ی آنها سر ِ وعده هایم مانده ام

..

کنار ِ کدام جاده بود؟

ماشین راه نمی رفت دیگر

پیاده به راه افتادیم

.

سرِ وقت خودت را به هر سمتی که خواستی برسان

مــا با تمام ِ جادّه های دنیا قرارمدار داریـــم° یادت هست؟

..

_____

هستی کشاورز/هفتم فوریه2012

تلفن نوشت های من در عرض ِ چندین هزارثانیه

اضاف کنم یا کم؟احتمال ضعیف هم اگر بدهی نامت را هم اگر تغییر بدهی میان ِ جمعیت هم خودت را ول بدهی با همه ی این ها اکثریت تصمیم ش را گرفته است در آغوش ت می کشند پیشانی اَت را می بوسند و بعد "بـــرو" را توی کاسه اَت می گذارند.. ببین دوست ِ من ! راهت را ادامه بده ! تکرار می کنم راهت را ادامه بده به هر نحو که شده ؛ امّا بپذیر باز این توئی که اوّلین نفر اخراج می شوی از همه چیز .. وضعیت علی خوب نیست حرف بدی ست ..الان توی کماست ؟ نه ! چشمش بازست امّا هوشیاری ندارد حرف بدی ست . از حیطه ی شهر نباید خارج شوی .. برای شهر دیوار فرضی کشیده اند صحبت از آلمان ِ شرقی /غربی نیست ؛ شهر را فرو کرده اند درون ِ یک کیسه زباله ی سیاه و سرش را محکم گره زده اند.. دیوار خانه دیوار حیاط دیوار مدرسه دیوار چین دیوار برلین دیوار ِ ..وقتی من این سواَم و تو آن سو دیوار دیـــــو-وآآآآآآآر می شود .. فهمیدن این ها در یک کلام کار هر کسی نیست هفته ای یکبار حضورت را اعلام می کنی در دادگاهی که نامش را به انقلاب تغییر داده اند کار هر کسی نیست .. به تو افتخار می کنیم مــــا. حواست پرت است/ساکتی ! خودش می گفت هر کسی ساکت است حواسش پرت نیست ؛ نــه ! اشتباه نکـــن . توصیه می کنم شما از موضوع دور شوی .. این به نفع هر دوی ماست

سردرد دارم

خدانگــــهدار ِ شما

___________

هستی کـــشاورز.چهارم فوریه/پانزدهم بهمن /90

چهارو چهل و پنج دقیقه ی عصر باید آنجا می بودم . موزیک خیلی لایتی توی اتاق انتظار در حال پخش بود , درست سر وقت مرد ِ جوانی در را باز کرد و با احترام مرا به سوی اتاق اصلی راهنمایی کرد درِ آن یکی اتاق باز بود من وارد شدم و مقابل میز نشستم . مرد جوان اکنون روبروی من نشسته بود و من جملاتی (که از قبل حفظ کرده بودم) را می گفتم و مرد جوان لبخند می زد گفتم دو تا مشکل دارم اولی که مهمتر از همه چیز است مشکل چشمانم است مرد همچنان با لبخند گوش می داد و من ادامه می دادم ..رسید به یک جایی که باید می گفتم از سال ها پیش این دارو را استفاده کرده ام باید می گفتم از کجا می آیم فکر کردم بهتر است خودم اقرار کنم ! گفتم من ایرانی اَم و خب اهمیّتی هم نداشت برای او و هیچ اتفاقی خاصی هم نیفتاد فقط لبخند روی صورت مرد جوان گم شد خودش را جمع کرد صاف نشست و دیگر به من نگاه نکرد . خوب حواسم بود فقط همین چند کار را کرد .. اخم نکرد ولی ! اخم نکرد چون شغلش این اجازه را به او نمی داد امّا لبخند که می توانست نزند , نزد ! حرفی دیگر نمانده بود.. چند لحظه بعد خودم را دیدم که چیزی شبیه به یک نسخه دستش بود و از یک ساختمان خارج می شد

_______

هستی.کــشاورز

سی و یکم ژانویه2012

فرانســــه

! گیلاس و زیتون و گندم و بلوط ِ منی

.

همه ی این فرض ها هست

پنداشتن ِ جنگل های بلوط

باغ های گیلاس

خرمن های گندم

..ساده امّا محال

..

راهی ِ "یک طرف ِ دیگر" شدن ِ منی

!تو راهی هستی به همه ی طرف هایی که هیچکس نمی داندشان

من تصمیم اَم را گرفته ام

.

.

در پنجمین فصل ِ سال

انار

و

گیلاس

و

زیتون ِ من باش

___________________

هستی کـــشاورز

او باید برگردد! همه ی کارها را گذاشته بود برای بعد اتاقش نامرتب بود ترتیب کارها را گذاشته بود برای وقتی برگشت لباس ها کفش ها گیره های مو عطرها هیچ چیز سرجایش نبود او رفت که برگردد مگر می شود تصمیم به آن مهمی را به یکباره گرفت؟ بروی میهمانی-بنوشی-برقصی و در راه برگشت تصمیم بگیری برای همیشه بروی ..؟! نه ! درست نیست , صحیح نیست اصلن ! اتاقش نا مرتب بود گفته بود بر می گردد تا اتاق را مرتب کند . هیچ چیز سر جای خودش نبود وقتی می رفت. وقتی می رفت از نیامدن حرفی نزد قرارمان این بود ,اتاق ِ تمیز بعد از برگشت . بر می گردد می دانم . اتاق ِ نامرتب منتظرش است

.............

واگویه های یک مادربرای دختری که رفت به یک میهمانی و در یک آخر شب ِ زمستانی در راه ِ برگشت به اتاقش به آسمان ها پرواز

کرد

این گلدان خانوم

امروز

به دیوارهای سفید

به عطرها

به کتاب ها

به تخت خواب

..

و در آخر

به خود ِ من

پیوست

نه ؟

برخی از آدم ها ,برخی از همین آدم هایی که می بینیم ,بله,برخی ازهمین آدم هایی که اتفاقا آدم هم هستند

برخی از همین .. همین من! همین من ِ خوب ,همین تو,همین توعه آرام ,همین توعه مهربان حتّی , همین ما ,برخی از همین آدم ها عذاب دادن را خوب بلدند

..

!بین خودمان بماند

می خواهم بگویم که آقا جان رازداشتگی با برخی آدم ها خیلی خوب است ! اینکه مثلا لبخندی که می زنی را فقط یک نفر می خواند و بقیه از حد معمول فراتر نمی روند

.

.

مسیر لبخندت را که ادامه می دهم

همانجا نقطه ی همبستر شدگی ست

همیشه بخند

می خواهم لبخندت را متفاوت ترجمه کنم

__________________________

مثل دانه ی خاکشیری که همه ی رفقایش ته نشین شده اند امّا خودش تنها آن بالا روی آب جولان می دهد بعضی چیزها هیچگاه درون مغز ته نشین نمی شوند خیلی چیزها با عبور زمان می روند می اُفتند یک گوشه ی ذهن بزرگ می شوند پیر می شوند و بعد هم می میرند و فراموش می شوند و تمام امّا بعضی چیزها جان سفت ترند پیر نمی شوند همان رو همان دوروبرها می مانند و آینه ی دق می شوند تا نگاه می کنی تپ چشم در چشم می شوید و باز یادت به خاک بر سری هایت می اُفتد. بعضی روزها,بعضی بوها,بعضی نوشته ها,بعضی حرف ها,بعضی اسم ها , این ها درست مثل آن دانه ی سمج خاکشیر هستند روی سطح قابل رؤیت زندگی.روی سطحی که چشم می چرخانی یک گوشه ای ایستاده و بهت زل زده اند.روی سطح که هستند هیچ ساکن هم نیستند! متحرک اند ؛نگاه تو را دنبال می کنند , می فهمند ,حالی شان است, درست جایی می ایستند که تو قرار است چشم بیندازی. بعضی هاشان خیلی می فهمند , شعور دارند اصلن , عذاب دادن را خوب بلدند.... بعضی از همین اسم ها.. بوها